Door Wout van den Brink
Mijn bezorgronde leidt me naar een buitengebied in de mooie Achterhoek. Het weer is prachtig en het is beslist geen straf om Velomedi koerier te zijn. Via een zandweg (waarschijnlijk heb ik toch de toeristische route te pakken) kom ik aan bij een grote boerderij met diverse gebouwen. Een groot boerenbedrijf. Ik zoek naar een voordeur maar uit ervaring weet ik dat een voordeur van een boerderij zelden gebruikt wordt. Hoe dat in de rest van het land is weet ik zo niet maar in het oosten gaat op een boerderij het bezoek via de achterdeur. Met deze wetenschap in mijn achterhoofd stap ik op de achterdeur af. Tot op dat moment is er geen teken van leven te zien, zelfs geen grote gevaarlijke herdershond die het erf moet bewaken. Altijd even uitkijken, je weet maar nooit.
Er hangt een handgeschreven briefje aan de deurklink. “Zet de tabletten maar in de schuur”. Een korte en bondige tekst. Misschien ook wel typisch Achterhoeks ,“tabletten” als verzamelnaam voor alle soorten medicatie.
Ik overleg telefonisch met de apotheek en krijg toestemming om de medicijnen op het adres achter te laten en ga op zoek naar de juiste schuur. Ik probeer eerst de deur vlak naast de achterdeur want dat zou zomaar een schuurtje kunnen zijn. Het blijkt de toegang tot de stallen. Koeien kijken me aan maar gaan onverstoord door met het herkauwen, althans dat denk ik.
Ik kijk rond en zie dat deze boerderij 5 (!) schuren heeft, en allemaal komen ze, althans van de buitenkant, in aanmerking om het in het briefje vermelde exemplaar te zijn.
Voor de hand liggend ga ik naar de dichtstbijzijnde. Deze schuur is afgesloten dus neem ik aan dat dit niet de juiste is. De volgende is wel open maar het lijkt erop dat hier de laatste jaren niemand is geweest dus besluit ik om een volgende te onderzoeken. Ik loop nu naar de schuur die wat verder weg ligt omdat, zo redeneer ik, het vaak blijkt dat de laatste mogelijkheid de juiste is. Helaas verkeerd gegokt. Hier is aan niets te zien dat duidt op recent gebruik. De vierde schuur geeft mij wel die indruk omdat hier een aantal fietsen staan waarvan het model toch redelijk van deze tijd is. Voor de zekerheid bekijk ik ook de laatste schuur van de 5 om vast te stellen dat dit waarschijnlijk ook nog een optie is. Ik schrik van een kat die voor mijn voeten wegspringt maar ben blij dat het geen grote herdershond is.
Ik kies voor de schuur met de fietsen en schrijf op het briefje dat de “tabletten” daar te vinden zijn in het kastje met gereedschap. Vervolgens rijd ik met een dikke glimlach het erf af.
